Από το ξεκίνημα της κρίσης έχουμε θέσει ως προτεραιότητα την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που θα συμβάλουν στην επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Μια από τις πιο σημαντικές είναι η μεταρρύθμιση στη Δημόσια Διοίκηση. Σήμερα ωστόσο η μεταρρύθμιση αυτή εκφράζεται ξαφνικά με τους όρους κινητικότητα και διαθεσιμότητα, όροι απλά πιο εύηχοι από τον όρο απόλυση. Και όλα αυτά οριζόντια, χωρίς στοιχειώδη αξιολόγηση, με αποκλειστικό στόχο τον ποσοτικό περιορισμό και όχι την ποιοτική αναβάθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, που είναι και ο ζητούμενος στόχος.

Ήδη ανακοινώθηκε η κατάργηση ειδικοτήτων στα Επαγγελματικά Λύκεια προκειμένου να εξασφαλιστεί ο αριθμός των πρώτων 2.500 εκπαιδευτικών που θα «θυσιαστούν», χωρίς κανένα κριτήριο, τη στιγμή που η πολιτική ηγεσία ένα χρόνο τώρα και ενώ γνώριζε το τι μέλει γενέσθαι, δε φρόντισε να αξιολογήσει τις δομές της και το προσωπικό ώστε να μη φτάσουμε στο σημείο να «εξοστρακίζονται» εκπαιδευτικοί, ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν στις θέσεις τους επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι και υπάλληλοι με αμφίβολες διαδικασίες προσλήψεων.

Η πολιτική ηγεσία απαξιώνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει, ξεχνώντας ότι η ιδία δημιούργησε το πρόβλημα, έχοντας άλλοθι για τις όποιες αποφάσεις της. Παράλληλα δε, συντηρεί μικρούς «εμφυλίους» μεταξύ επαγγελματικών ομάδων. Μικρούς «εμφυλίους» μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, μεταξύ οδηγών φορτηγών και λιμενεργατών, μεταξύ καθηγητών Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι οι ομάδες να περιχαρακώνονται προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και τελικά να αποδυναμώνουν τα δίκαια αιτήματά τους.

Στο πλαίσιο αυτό, στην πρόσφατη συνάντησή μας με την Ένωση Οικονομολόγων Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης / Τμήμα Ανατολικής Κρήτης, συζητήθηκε η συστηματική προσπάθεια υποβάθμισης του εκπαιδευτικού έργου των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όλων των ειδικοτήτων και ειδικότερα των συναδέλφων Οικονομολόγων Εκπαιδευτικών. Τα τελευταία χρόνια μεθοδεύεται η σταδιακή απαξίωση των οικονομικών μαθημάτων, με πρόσφατα παραδείγματα την αρχική αφαίρεση από το ωρολόγιο πρόγραμμα της Α΄ τάξης του Γενικού Λυκείου του μαθήματος Αρχές Οικονομίας, αλλά και την αφαίρεση ύλης του Πανελλαδικώς εξεταζόμενου μαθήματος Αρχές Οικονομικής Θεωρίας. Σιγή ιχθύος τηρείται επίσης μέχρι σήμερα και για το θέμα του νέου Τεχνολογικού Λυκείου και το ρόλο των Οικονομικών Μαθημάτων και κατά συνέπεια των οικονομολόγων εκπαιδευτικών σε αυτό. Επίσης προβλήματα παρουσιάζονται, όπως μας αναφέρθηκε, στην διαδικασία ανάθεσης μαθημάτων διαφορετικών κλάδων, καθώς ο σχετικός Νόμος (Εγκύκλιος 118842/Γ2/17-9-2008, ΦΕΚ 1984/2008) στην πράξη κάποιες φορές καταστρατηγείται εις βάρος των συναδέλφων Οικονομολόγων Εκπαιδευτικών Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Είναι πρόδηλο ότι οι συγκεκριμένες πρακτικές θέτουν σε κίνδυνο διαθεσιμότητας και ενδεχομένως απόλυσης δεκάδες συναδέλφους οικονομολόγους.

Η κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι πέρα από οικονομική μια κρίση θεσμών και αξιών, τα αίτια της οποίας είναι άμεσα συνδεδεμένα με την υποβάθμιση της παιδείας στη χώρα μας. Στο σημείο αυτό πρέπει να γίνει σαφές ότι η διδασκαλία των μαθημάτων οικονομικής κατεύθυνσης δεν προσφέρει στους μαθητές μόνο την κατανόηση των οικονομικών φαινομένων. Τα οικονομικά ως κοινωνική επιστήμη, αναζητούν απαντήσεις στη βασική προβληματική που είναι στις μέρες μας η ανάπτυξη και η δίκαιη κατανομή του πλούτου. Σε μια εποχή όπου οι οικονομικές έννοιες κυριαρχούν στην καθημερινότητα μας, καθίσταται ακόμα πιο επιτακτική η ενδυνάμωση των οικονομικών μαθημάτων (Αρχές Οικονομίας, Αρχές Οικονομικής Θεωρίας, Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών) και γιατί όχι ακόμα και στις εισαγωγικές βαθμίδες της εκπαίδευσης και όχι να αφαιρούνται τα κεφάλαια αυτά από την διδακτέα και εξεταστέα ύλη των μαθημάτων.

Καλούμε την πολιτική ηγεσία να μεριμνήσει για την εφαρμογή του Νόμου αναφορικά με τις αναθέσεις των οικονομικών μαθημάτων, ανατρέποντας τις όποιες παθογένειες. Παράλληλα επιβάλλεται να ενισχυθεί η διδασκαλία μαθημάτων Οικονομικών, επαναφέροντας τη διδασκαλία της Οικονομικής και Διοικητικής Επιστήμης στη θέση που δικαιωματικά της αξίζει, συμβάλλοντας στην πληρέστερη προετοιμασία των αυριανών φοιτητών των Οικονομικών Σχολών και στην ποιοτική αναβάθμιση της παρεχομένης εκπαίδευσης.